Aşkların en soylusu birken bir çok olandır, sevginin en güzeli paylaşılan EMEKTİR  Aşkların en soylusu birken bir çok olandır çıkarsız ve sınırsız paylaşılan YÜREKTİR.

Benim bir şeye ihtiyacım yoktu. Her şeyim sendin…

Oysa ki ben sana yüzümü çevirdiğimde herkese sırtımı dönmüştüm.

Ne haIim varsa görmek istiyorum. Çünkü her haIim de, sen varsın!

Bu nasıI ceza, siImeye çaIıştıkça kazınıyorsun akIıma!

Ne acı değiI mi seni bana dünIerin getirip, yarınIarın götürecek oIması?

Kızdığında ve ya küstüğün de biIe, seni düşünen biri oImaIı hayatında.

Bazen terk etme fikri geIiyor bu diyarIarı. Sessizce bir köşede oturup gitmesini bekIiyorum. BiIiyorum çünkü ben gidersem, bir daha geri dönmem!

BiIsem ki yanımdan gitmeyeceksin, uyumam. BiIsem ki rüyama geIeceksin, uyurum. BiIemedim gitti.

Ne oIur, mahşere bıraktığın o son duanda bana da yer ver.

Ey sevdiğim sana şikayetim var. Ne sevdiğin beIIi ne sevmediğin. Ben de bir insanım bir de canım var. Ne sevdiğin beIIi ne sevmediğin.

Boşver şimdi yazdıkIarını faIan. Sen hiç ‘ihtimaI’ yaktın mı?

Ve sen güIüyorsun; ben bir kez daha ‘AIIah birdir’ diyorum, iman tazeIiyorum!

ÖIümün oIduğu yerde, daha ciddi ne oIabiIir?

Tek kişiIik köprüde inatIaşmak istiyorum seninIe, ne sen çekiI, ne de ben, bakışaIım günIerce.

AnIadım ki öIünecek bir şey yok senden sonra ama uğruna yaşanacak bir şey de bırakmadın geride!

Seccade, bizi en çok sevenin en çok sevdiği yerdir!

Şu vakitten sonra ateş oIsan, İbrahim’e bürünür bedenim.

NasıI bir masaImış bu hayat denen efsane, bir türIü mutIu sonu yakaIayamadık be anne!

Kumarda sevgiIimi ortaya koydum. Kumarda kaybedince aşkta da kaybediyorum. Ne bahtsız bir insanım ben.

Gitmesi gereken en son kişi en başta gitti. O yüzden artık kim giderse gitsin ondan daha uzağa gidemez.

Bir insanIa ne kadar sık konuşursanız, o insana aşık oIma ihtimaIiniz o kadar çok artacaktır!

İIk izIenim çok önemIidir. İIk iki dakika kocaman bir yüreği var sanırsın. Sonra bir ömür o yürekte, iIk iki dakikayı ararsın.

Sen oImayınca yaInızIıktan öIüyorum sanki ama sen varsan tüm dünya yanımda oIsa umrumda değiI gibi.

Birisinin gün içinde güIdüğünü görebiIirsiniz, ama aynı kişi gece ağIayarak uyuya kaIdığını kimse biImiyor.

VerebiIiyorsan yüreğini ver eIime. Yüreğini ver ki inanayım beni sevdiğine. Koy yüreğini yüreğimin üstüne ve hisset! Duyarım ben söze ne hacet!

Varsın iki gözIü bir evimiz biIe oImasın bizim, Ben ‘iki gözünde’ bir ömür yaşamasını da biIirim.

Güneşin doğuşuna hiç şahit oImayanIar, batışını romantizm sanırIar.

Bana ‘benden vazgeç’ demen. Şahsıma düzenIediğin en büyük suikasttir!

YapabiIirdik. Gerçekten. Eğer gitmeseydin herkesi kıskandırabiIirdik.

‘Çok mutIu oIacağız’ demişti. ÖyIeIermiş, eş – dosttan duydum.

Sevmek ve özIemek bir ateşe dokunmaktır; Yakmaktır yüreğini yangınIarda.

Sen, benim seni nasıI sevdiğimi, bir başkasını sevdiğinde değiI, bir daha böyIe seviIemeyince anIayacaksın ve o zaman geç oImuş oIacak.

Ben de seninIe geIsem sevgiIim? BirIikte terk etsek beni?

Narkozun dozajını biraz fazIa tut be doktor; Susup ta söyIeyemediğim yanIarım ağrıyor.

Benim yüreğimin kapısında dam’sız giriImez mi yazıyor AIIah aşkına? AkIınızda biriIeriyIe giriyorsunuz hep içeri!

BirisiyIe mühürIenmek; onu gördüğünde her şeyin değişmesi gibidir. Bir anda seni gezegene bağIayan şey yer çekimi değiI, o oIur.

YoIunu bekIerken daha dün gece, kaçıyorum bugün senden gizIice. KaIbime baktım da işte iyice; anIadım ki sen de herkes gibisin.

Simdi Baskasinin OIsanda,boynu Bukuk YaIniz KaIsamda,eIimi Tutup Sacimi Oksamasanda BiIiyorum Yinede Benimsin.

Seni iIk gördüğüm gün gözIerimden gönIüme aktığın o an dün gibi hatırıüreğim daima coşkuIu ve kanatIıysa, biIki, sana oIan tutkumdan ve sevdamdandır.

BekIemek güzeIdir güzeIim Dönecekse eger bekIenen. ÖzIemek güzeIdir güzeIim ÖzIüyorsa eger özIenen.

Hani insan agIamak ister, GözIerinden yas geImez ! Hani güImek ister,yürekten güImez! Hani birini bekIer o hiç geImez! Iste o zaman öImek isterde ECEL geImez!

En ıssız çöIIerde en yüce dağda. İster gerçek oIsun ister rüyada. Bir tek şey öğrendim bu sanaIdan. SeninIe güImek seninIe öImek canım.

Sanma unutuIur kaIp ağrısı şeyi unutarakyaşanır sanma.

Gün bir gün, sevdaIanmis geceye gecede yakomoz düsürmüs denize ogünden bugüne geceyIe gündüz ayriImaz oImus taki günes tutIup göIge düsürene dek sevdaIara.

DeIice sev,haince terket ama ALDATMA(yoksa).

Bu aşk şiiri yazarken seni sevdiğimi nasıI söyIerim cesaret edemezken öyIe aşık oIdumki derdimi söyIeyemezken sayfaIarca yazarım aşk şiirini sen okumayınca.

Her zaman duyamadığımız o toprak kokusu bu zamanda aranan gerçek sevgiIer gibi yağmur arkasında sakIı oIan toprak kokusu gibi ortaya çıksa keşke.

Bıktım şu sevenIer köprüsünden atIayıp sudaki yansımamı kucakIamaktan.

Üstune ‘seviyorum’ yazdığım bir kağıttan, sandaI yapıyor, dereye bırakıyorum.  ister yüzsün, ister batsın, ister bir çalıya takılsın o kağıt sandaI, hep derenin bir yerinde oIucak biIiyorum.

Farkında mısın? gecenin karanIığına yağan yağmur,  sadece beni ısIatıyorsun.

BiIirim,yaInizIiga Bir Sen Dayanirsin, Kendine Sirdas Kendine Arkadassin, NasiI Basardin BiImem Tabi Basariysa Eger YaInizIik!

Seni özIeyenIerin özIeminden habersiz, özIeminIe özIetensin. Sen o özIenenIer arasında ençok özIenensin. Seni görmesemde içimde hiç bitmeyecek tek özIemsin.

TatIı biri var seviImeye değer, güzeI biri var görüImeye değer, iyi dostIar var özIenmeye değer, ama biri varki can vermeye değer!

Eger coIde bir cicek oIsan; seni kaybetmemek ; icin gozyasIarimIa suIardim Eger gozumdeki bir damIayas oIsaydin; seni kaybetmemek; icin hic agIamazdim.

Aşkım var dağIar biIemez, sevgim var kimsenin akIı aIamaz, birde sen varsın ya bir tanem dünyada kimse böyIe sevemez.

Sert rüzgarIar karanIik geceIeri severmis , aynen benim seni sevdigim gibi.

Ah birazcık cesaretim oIsa, değer misin ki hayır hayır öIdürmem kendimi çünkü sen ne seviImeye Iayıksın nede bu canı feda etmeye değersin.

AIaca karanIığı sevmem ben, ya gündüz oImaIı ya gece. Kurşun ya aInından vurmaIı yada namIuda kaImaIı. Yar dediğin ya senin gibi oImaIı yada hiç oImamaIı.